ACHTERGROND
Op school, op straat, thuis en op de studentenvereniging, overal is het merkbaar: de coronapandemie bemoeilijkt het leven van jongeren nog steeds. Steeds ontdekken leraren, jongerenwerkers en politieagenten nieuwe gevolgen. ‘Veel vaker stellen zij de vraag: ‘Wat is mijn leven nog waard?’’
De pandemie mag dan voorbij zijn; nu pas wordt duidelijk wat de langetermijngevolgen op de geestelijke gezondheid van jongeren zijn. Deze week is het drie jaar geleden dat middelbare scholen voor het eerst - op last van de regering - de deuren sloten om besmettingsgevaar tegen te gaan. Het Nederlands Dagblad maakt de balans op: wat deed opgroeien in een pandemie met jongeren? Deskundigen die dagelijks scholieren en studenten tegenkomen, schetsen een ontluisterend beeld: opgroeien met een avondklok, lockdowns en scholensluitingen leidt tot blijvende gedragsproblemen.
Wat doe je als je op je bijbaantje hoort dat de baas ontevreden is over je werk; ga je in gesprek of loop je boos weg? Sinds de coronacrisis kiezen jongeren steeds vaker voor de tweede optie, vertelt Hermen Keizer. Hij is hoofd missionair jongerenwerk bij Youth for Christ en staat dagelijks in contact met jongeren en jongerenwerkers. Hij maakt zich zorgen over de weerbaarheid en de houding van jongeren na corona. ‘Eerder zouden dezelfde jongeren met hun baas in gesprek gaan. Nu kunnen ze dagelijkse problemen vaak niet aan.’
stilgestaan
Uit onderzoeken van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) die tijdens de coronapandemie werden uitgevoerd, bleek al dat de pandemie de meeste invloed heeft gehad op de mentale gezondheid van jongvolwassenen.
En dat is niet gek, legt Yolanda Klomp uit. Zij werkt als orthopedagoog voor Nieuwe Waterweg Noord, een samenwerkingsverband van middelbare scholen in de Randstad en signaleert dat er op middelbare scholen meer gedragsproblematiek voorkomt dan vóór corona. ‘Als puber ontwikkel je je identiteit door je los te maken van je ouders en in een context met leeftijdsgenoten te bepalen waar je staat, wie je bent en wat je vindt. Dat proces heeft stilgestaan tijdens de coronapandemie en komt nu extra tot uiting. Pubers hebben wat in te halen.’
Dat herkent Keizer. ‘Wij zien ook dat jongeren vaker over de grens gaan. Elke overtreding op het voetbalveld wordt aangevochten. Door corona zijn de normen vervaagd; jongeren nemen het niet zo nauw met de regels.’
‘Een lockdown is zo’n beetje het ergste wat je een puber kan aandoen.’
Maar er schuilt meer achter het pubergedrag van jongeren. Sinds de coronacrisis weten steeds meer jongeren de activiteiten of jongerencentra van Youth for Christ te vinden. ‘Wij merken dat jongeren op zoek zijn naar verbinding met elkaar. Thuis en in de vriendengroep komt het daar soms niet van, omdat iedereen op z’n telefoon zit. Terwijl jongeren worstelen met serieuze mentale klachten, zoals depressie en eenzaamheid. Het valt onze jongerenwerkers op dat veel meer jongeren de vraag stellen wat hun leven nog waard is.’
Maar er schuilt meer achter het pubergedrag van jongeren. Sinds de coronacrisis weten steeds meer jongeren de activiteiten of jongerencentra van Youth for Christ te vinden. ‘Wij merken dat jongeren op zoek zijn naar verbinding met elkaar. Thuis en in de vriendengroep komt het daar soms niet van, omdat iedereen op z’n telefoon zit. Terwijl jongeren worstelen met serieuze mentale klachten, zoals depressie en eenzaamheid. Het valt onze jongerenwerkers op dat veel meer jongeren de vraag stellen wat hun leven nog waard is.’
huiswerk maken
Ook andere vaardigheden moeten jongeren na corona extra ontwikkelen. ‘Leren bijvoorbeeld, geconcentreerd aan je huiswerk werken, is veel lastiger. In de periode dat er het thuisonderwijs was, zijn jongeren dat verleerd.’
‘Ze hebben jarenlang niet goed kunnen oefenen met het vinden van een ritme dat bij hen past, omdat het sociale leven op z’n gat lag.’
En voor kinderen met een diagnose zoals autisme of adhd, is het nog lastiger, zegt Goedhart. ‘Zij komen moeilijker in het ritme van de dagelijkse schoolgang. Ze zijn zo lang uit de running geweest, dat het nu even flink schakelen is.’
Tegelijkertijd zijn jongeren veerkrachtig en herstellen ze soms snel. ‘De suïcidecijfers zijn weer gestabiliseerd. Pas sprak ik een jongere die vertelde dat ze tijdens de coronapandemie lang dacht dat ze niet meer wilde leven, maar dat ze dat nu veel minder denkt.’
overbelasting
Net als bij Youth for Christ, merkt ook de christelijke studentenorganisatie IFES dat sinds corona veel meer jongeren aankloppen met psychische klachten. ‘Vooral eerste-, tweede- en derdejaarsstudenten vinden het moeilijk om een balans te vinden in hun leven. Tijdens de coronapandemie hebben ze veel vanuit hun studentenkamer gewerkt. Toen het leven weer opstartte, kwam er zo veel op ze af. Vanuit een gevoel van ‘dit is de tijd van mijn leven, ik moet nu alles eruit halen wat erin zit’, gaven studenten zich volledig aan verenigingen, sociale activiteiten en feestjes. Dat leidde vaak tot overbelasting.
Logisch; ze hebben jarenlang niet goed kunnen oefenen met het vinden van een ritme dat bij hen past, omdat het sociale leven op z’n gat lag’, vertelt Rieke Lindeboom, directeur Nederlands studentenwerk binnen IFES.
Studenten die al in hun masterfase zitten, hebben veel minder moeite het leven na corona weer op te pakken. ‘Die kennen hun medestudenten al, hebben al een sociaal netwerk in de stad waar ze wonen en weten hoe ze hun week zo kunnen indelen, dat ze het volhouden.’
GEPUBLICEERD IN HET NEDERLANDS DAGBLAD: https://www.nd.nl/nieuws/nederland/1167465/hoe-de-coronapandemie-de-jonge-generatie-heeft-ontwricht-ze-z
Commentaires